၁။ တခါတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ေျပာဖူးတယ္။ တခ်ဳိ႕ ၀င္းဒိုးကြန္ျပဴတာကို သံုးတ့ဲ သူေတြ ကြန္ျပဴတာကို စနစ္တက် မသံုးတတ္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာထဲမွာ ဗိုင္းရပ္ေတြ၊ ထရိုဂ်န္ေတြနဲ႔ ျပည့္ၿပီး ကြန္ျပဴတာက သူတို႔ အလုပ္အတြက္ သံုးရတာထက္ ကြန္ျပဴတာထဲမွာ ပုန္းကပ္ၿပီးေနၾကတ့ဲ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြက သံုးလိုက္လို႔ ကြန္ျပဴတာေတြ ေဟာင္းကုန္၊ ပ်က္စီးကုန္ ၾကတယ္။
၂။ လူတခ်ဳိ႕လည္း အ့ဲဒီကြန္ျပဴတာေတြလိုပါပဲ။ ကိုယ့္အင္အား၊ ကိုယ့္အခ်ိန္၊ ကိုယ့္ေငြေတြကို ကိုယ့္က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရး၊ ကိုယ့္မိသားစုအေရး၊ ပရဟိတအေရးေတြမွာ သံုးျဖစ္တာထက္ အမ်ားရဲ႕အထင္အျမင္ေတြ၊ ကိုယ့္အေပၚထားတ့ဲ သေဘာထားေတြ၊ သူမ်ားကိုယ့္ကို အထင္ႀကီးတာ၊ အထင္မႀကီးတာေတြအေပၚ အေလးအနက္ထားလြန္ၿပီး ကုန္ခမ္းကုန္ၾကတယ္။
က်ေနာ့္အေၾကာင္း
Social Justice ကိုေမွ်ာ္ကိုးတ့ဲ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ။ ခင္ေမာင္တိုး သီခ်င္းေတြကို စြဲစြဲလမ္းလမ္းနဲ႔ နားေထာင္ တတ္တယ္။ လူေတြ အားလံုးကို ကရုဏာနဲ႔ပဲ ၾကည့္ပါတယ္။ ဥပကၡာနဲ႔လည္း ၾကည့္ပါတယ္။
Labels
- စိတ္ပညာ (1)
- ညီဖတ္ဖို႔... (3)
- ပညာေရး (1)
- ျပင္သစ္စာမွတ္စု (3)
- သူငယ္ခ်င္း (7)
- ဟာသ (5)
- အဆိုအမိန္႔ (3)
- အေတြးအျမင္ (5)
- အေထြအေထြ (2)
Powered by Blogger.
Friday, July 14, 2017
ဗိုင္းရပ္စ္အကိုက္ခံထားရတ့ဲ သူေတြ
Posted by Administrator at 12:01 PM 0 comments
Labels: အေတြးအျမင္
Subscribe to:
Posts (Atom)